Sylvia van den Brande

Vaak zagen wij jou verkleed als prinses naar beneden komen,

jij ging dan lekker spelen, puzzelen of kleuren.

Een meisje met pit en vast vol mooie dromen,

nu is dit alles voorbij, hoe kon dit zomaar gebeuren??

Vol ongeloof en verslagen laat jij ons nu achter,

jij vervolgt nu je eigen weg en niemand weet waarheen.

Misschien wordt de pijn met de tijd wat zachter,

maar we kunnen er niet omheen…..

Sylvia, jij was het stralende middelpunt in jullie gezin,

een meisje dat alles met gedrevenheid deed,

De leegte die jij nu achterlaat druist tegen alles in!!

we zullen je nooit vergeten, als je dat maar weet….

Dag kleine prinses………