Gedichten

Je zal er altijd zijn

lieve Sylvia

 

Als een wolk van vrolijkheid

Ging jij door het leven

Jij hebt ons in een te korte tijd

Zoveel vreugde en plezier gegeven

 

Maar in een onverwachts moment

Dreef jij voorgoed bij ons vandaan

Een ongeluk bracht een definitief einde

Aan jouw aards bestaan

 

Je bent nu niet meer hier bij ons

En we missen je elke dag

Jouw blijdschap en jouw blonde krullen

Jouw sprankelende lach

 

De tijd heelt alle wonden

Maar onze wond voelt nog zo rauw

Omdat het leven zo moeilijk is

Ons leven zonder jou!

 

Lieve prachtige kleine meid

De leegte doet zo’n pijn

Maar in ons hart zal er altijd

Een bijzonder plekje voor jou zijn

 

Ik blijf bij je

Lieve Richard en Marion

 

Ik heb een lieve papa en mama

Maar ze kunnen helaas niet meer bij me zijn

Ze moeten zonder mij verder

En dat doet hen toch zo’n pijn

 

Over hun schouder kijk ik mee

Ik deel in vreugde en pijn

En ik wil het allerliefste

Dat ze weer gelukkig zijn

 

Ik zal hem nooit verlaten

Ik blijf altijd dicht bij haar

Ik zal over hen waken

Wij horen bij elkaar......

 

Lieverds, enorm veel sterkte. xxxxx

 

Zonder jou

 

Zonder jou, leven en proberen verder te gaan

Zonder jou, de zonnestraal van ons bestaan

Zonder jou, maar in ons leven zo nabij

Zonder jou, in gedachten ben je altijd aan mijn zij

Zonder jou, jouw klas gaat verder, zal hier straks niet meer zijn

Zonder jou, en dat doet pijn

 

Lieve Sylvia, wat missen wij jou

 

Papa Mama Daniël Ilse en Nienke.

 

 

 

Al bijna 4 jaar

 

Lieve Sylvia,

 

Soms als ik aan het douchen ben denk ik aan jou en wat er is gebeurd,

alles komt als een film voorbij en dat is dan wat mijn gedachten dan kleurt.

Elke week zie ik ook jou pasfoto tijdens het stofzuigen op de kamer van Zoë staan,

en zeg ik hardop “hé Sylvia” en bedenk waar jij heen zou zijn gegaan.

En Lisa heeft jou foto in haar portemonnee,

en draagt jou op deze manier altijd met zich mee.

De moeilijke maanden komen er nu weer aan,

voor iedereen die met jou is begaan…….

Allerlei gedachten malen ons hoofd en we vragen ons soms af,

hoe zou je er nu uitgezien hebben en naar welke school zou je zijn gegaan dat is best maf.

Er iets bij voorstellen wordt dan ook steeds lastiger want jij gaat steeds verder bij ons vandaan,

en daar moeten we maar niet te lang bij stil blijven staan.

Maar zolang er mensen aan jou denken en over jou schrijven,

zal de herinnering aan jou altijd levend blijven!

 

Liefs Bianca

 

3 jaar

3 jaar al zonder jou,3 jaar van pijn,

3 jaar denken we aan hoe je was en vragen we ons af hoe je nu zou zijn.

 

Je haar je hobbies je vriendinnen in de klas,

ach de wereld was gewoon veel mooier toen jij nog bij ons was.

 

lieve Sylvia wat missen wij jou.

 

Papa Mama Daniël Ilse en Nienke

 

 
Meer artikelen...